Türkiye’de herkes çok yoğun çalışıyor. Üstelik sadece mesai saatlerinde de değil, dışında da çalışıyoruz. Peki bu kadar çok çalışırken neden yeterince gelişemiyoruz?

Bu sorunun cevabı aslında uzun zamandır net, ama son dönemde şirketlerdeki sirkülasyon, performans baskıları, yetkinlik yetersizlikleri gibi nedenlerden dolayı tamamen ayyuka çıkmış durumda;

“Verimsizlik”

İş hayatının büyük bir kısmı;

Yaptığı işin gerçek amacını bilmiyor

Yaptığı işle ilgili yetkinliklere sahip değil, 1 saatlik işi 10 saatte yapamıyor

Yaptığı işle ilgili yetkinliklerini geliştirmiyor, yenilikleri yakalayamıyor

Üstlerinden gelen talepleri anlamadan ve anlamlandırmadan yürütmeye çalışıyor

Birlikte çalışma kültürü yok. Bir kişi bir işi 5 saatte yapıyorsa, 2 kişi bir araya gelince bu süre min 8 saate çıkıyor.

Birlikte çalışma kültürünün de temelini oluşturan: İletişim beceleri gelişmiş değil;

• Kendini iyi ifade edemiyor
• Karşısındakini iyi anlamıyor
• Anlamadığını sormuyor
• Anlamadığını belli etmemeye çalışıyor
• Süreç içinde konuşulmadan sadece başta ve sonda konuşuluyor

Üstlerinden yeterince iyi feedback alamıyor

Altlarına yeterince zaman ayırmıyor

Ekipler arası koordinasyon çok zayıf

Şirketi benimsemiyor, sahiplenmiyor

Öğrenilmiş çaresizliklerle dolmuş

Hayatla ilgili hayalleri zayıflamış

Yaşamından ve işinden tatmin değil

Bu ve sayabileceğimiz daha birçok neden sonunda inanılmaz bir verimsizliğin içinde iş hayatını sürdürmeye çalışıyoruz.

Fark yaratan şirket ve yapılara baktığımızda farkın büyük çoğunlukla verimlilik olduğunu görüyoruz.

Çok çalışmayı bir meziyet sanan ülke kültür mirasımızı geride bırakmadıkça, verimliliğe giden yolu bulmamız zor. Ancak diğer taraftan bu aşamayı geçmiş liderlere sahip ekosistemler verimliliğin oluşturduğu müthiş çıktılarla sektörlerinde fark yaratacaklar.